Jak uniknąć rozczarowań w sezonie wegetacyjnym i wybrać odpowiednią mieszankę?

 

Nadeszła wiosna, najwyższy czas by zaplanować zasiewy wiosenne.

Jak zatem uniknąć rozczarowań w sezonie wegetacyjnym i wybrać odpowiednią mieszankę?

Poniżej przedstawiamy kilka praktycznych wskazówek, na co szczególnie warto zwrócić uwagę.

 

Dobór mieszanki do stanowiska.

 

Właściwy dobór mieszanki zapewnia wieloletnie użytkowanie stanowiska.

Z praktycznego punktu widzenia stanowiska glebowe możemy podzielić na: dobre, trudne i bardzo trudne.

 

Stanowiska dobre to głównie gleby klas od I do III, optymalnie wilgotne, na których warto stosować mieszanki pastwiskowe oparte na życicy trwałej i koniczynie białej lub mieszanki kośne o zróżnicowanym składzie (życica trwała, kostrzewa łąkowa, kostrzewa trzcinowa miękkolistna, tymotka łąkowa, koniczyna czerwona lub lucerna siewna). Przy wyborze mieszanki traw z lucerną należy zwrócić uwagę na odczyn gleby (minimalny to 6,0). Ma to duże znaczenie dla trwałości lucerny w takim użytku.

 

Stanowiska trudne to gleby klasy IVa i IVb oraz stanowiska pochodzenia organicznego (torfowe i murszowe). Na takich stanowiskach najlepiej sprawdzają się mieszanki oparte na kostrzewie trzcinowej miękkolistnej (minimum 30% udziału wagowego nasion w mieszance) z dodatkiem tymotki łąkowej, życicy trwałej i koniczyny czerwonej.

Stanowiska bardzo trudne to gleby klasy V i VI, często o niskim odczynie, zalewane lub wysychające. Na takich stanowiskach sprawdzą się mieszanki o dużym udziale kostrzewy trzcinowej miękkolistnej (minimum 60% udziału nasion w mieszance). Z dodatkiem tymotki łąkowej i niewielkim dodatku życicy (trwałej, mieszańcowej lub wielokwiatowej), a na stanowiska bardzo suche kupkówki pospolitej.

 

Rodzaj użytkowania.

 

 

 

 

Gdy zakładamy pastwisko, należy zastosować mieszanki oparte na trawach niskich, tworzących zwartą ruń. Najlepszym gatunkiem w takim przypadku jest życica trwała. Charakteryzuje ją bardzo dobra smakowitość

i strawność oraz wysoka zawartość cukru. Doskonale komponuje się w mieszankach z koniczyną białą. Inne gatunki, które powinny uzupełniać mieszankę na pastwisko to kostrzewa łąkowa i tymotka łąkowa.

Nie stosujemy w mieszankach pastwiskowych kostrzewy czerwonej czy wiechliny łakowej ze względu na ich niską smakowitość oraz słabe plonowanie.

 

Tworząc użytki kośne wykorzystujemy mieszanki oparte na kostrzewach (łąkowej i trzcinowej miękkolistnej), z dodatkiem tymotki łąkowej, życicy trwałej (jako rośliny dolnego piętra), czasem kupkówki oraz roślin motylkowych jak koniczyna czerwona czy lucerna, a na najsłabszych stanowiskach komonicy zwyczajnej. Jeśli mamy do dyspozycji dobre stanowisko na gruntach ornych, wybieramy mieszanki z większym udziałem życic, nadających się do intensywnej produkcji.

 

Tych kilka praktycznych porad pozwoli nawet w okresie trudnych warunków klimatycznych wyprodukować paszę objętościową, stanowiącą podstawę żywienia bydła i wpływającą na ekonomikę produkcji.